۱۰ حقیقت جذاب درباره فیلم این گروه خشن

۲۰ نمونه از بهترین فیلم های سینمایی ژانر وسترن

لی ماروین به جای ویلیام هولدن

آیا می‌شود فیلم این گروه خشن را بدون حضور جادویی «ویلیام هولدن» تصور کرد؟! شانس با ما یار بود که «لی ماروین» انتخاب اصلی استودیو برای این نقش، به‌خاطر دستمزد بیشتر رفت سراغ فیلمی دیگر و ویلیام هولدن با بازی در این فیلم توانست بازگشتی شکوهمندانه به دوران اوجش داشته باشد.

نقش سیگار در تولید فیلم

«روی سینکر» بدلکار و هنرپیشه درجه‌سه هالیوود ایده‌ای درباره یک دسته قانون‌شکن سال‌خورده در ذهنش داشت که می‌خواهند آخرین ماموریت عمرشان را انجام دهند. او فکر می‌کرد رفیقش «لی ماروین» بهترین گزینه برای ایفای نقش سردسته این گروه است. سینکر با رفیق فیلنامه‌نویسش تماس گرفت و آن‌ها با هم فیلمنامه را توسعه دادند. جالب است بدانید سینکر همان مدل وسترن معروف سیگارهای «مارلبرو» است که بهش می‌گفتند «مرد مارلبرویی!».

فقط گلوله واقعی!

قبل از ساخت فیلم این گروه خشن، صدای شلیک گلوله در تمامی فیلم‌های تولید کمپانی «برادران وارنر» یکسان بود. آن‌ها برای گلوله یک افکت صوتی یکسان داشتند که در هر موقعیت و با هر اسلحه‌ای از آن استفاده می‌شد! پکین‌پا که خودش در مزرعه پدربزرگش و در شرایط وسترن و با انواع و اقسام تفنگ بزرگ شده بود اصرار داشت که هر سلاحی افکت مخصوص خودش را داشته باشد. بنابراین صدای هر گلوله به شکل واقعی ضبط شد.

بازی با پای گچ گرفته

«ارنست بورگناین» هنگام ساخت فیلم ۵۲ ساله بود. اگر می‌بینید در فیلم موقع راه رفتن کمی لنگ می‌زند نه به خاطر سن بالا، که به خاطر گچی است که دور پایش گرفته بودند. پای بورگناین هنگام فیلمبرداری فیلم قبلی‌اش طی حادثه‌ای شکسته بود و در این فیلم گچ پایش را پنهان کردند.

در کمال احتیاط در فیلم این گروه خشن

فیلمبرداری چنین فیلم طولانی و پردردسری در آن فضای صحرایی و طی مدت‌زمان ۸۰ روز باید خیلی خطیر باشد؛ اما خوشبختانه فیلم با کمترین حادثه به پایان رسید. در طول فیلم این گروه خشن تنها یک‌بار یک انگشت «بن جانسون» هنگام شلیک با تیربار شکست و بدن «ویلیام هولدن» هم هنگام منفجر شدن یکی از کیسه‌های خون دچار سوختگی سطحی شد. همین!

ویدیوکلوپ فیلیموشات | مرور فیلم‌های دوست‌داشتنی

مجروحیت‌های بالقوه

درست است که عوامل فیلم از مجروحیت جستند، اما شماری از خطرات بالقوه هم از سر سازندگان فیلم گذشت. مثلا «رابرت رایان» کارگردان را تهدید کرده بود که اگر برای حضور در کمپین انتخاباتی «جان اف.کندی» به او مرخصی ندهد، با مشت حسابش را خواهد رسید! ارنست بورگناین هم به‌خاطر کلافگی ناشی از گرما و گرد و خاک درخواست مرخصی داشت و او هم پکین‌پا را تهدید به برخورد فیزیکی کرده بود!

سادیسم پکین‌پا

علی‌رغم وجود این تهدیدها، پکین‌پا از این‌که بازیگرانش حسابی به زحمت و بدبختی افتاده بودند لذت می‌برد! استاد متاسفانه موجودی الکلی، سختگیر و پرخاشگر بود که تفاوت زیادی با شخصیت‌های داخل فیلم‌هایش نداشت. او از این‌که بازیگرانش را اذیت کند لذت می‌برد. مثلا وقتی فهمید یکی از بازیگرانش از اسب می‌ترسد، قدبلندترین اسب را به او داد و صحنه‌ای برایش چید که بازیگر بدبخت در یک سرپایینی سوار اسب شود.

برق بی‌برق

لوکیشن اصلی فیلم این گروه خشن یک روستا در مکزیک بود که قدیمی‌ترین کارخانه ساخت شراب در قاره آمریکا هم در آن‌جا واقع شده بود. این روستا علی‌رغم داشتن این پتانسیل درآمدزایی، همچنان عقب‌افتاده بود و برق‌کشی هم نداشت. درست هنگام فیلمبرداری فیلم مقامات محلی در حال برپایی تیرهای برق برای برق‌رسانی به روستا بودند که پکین‌پا هراسان سراغ‌شان رفت و برای خراب نشدن لوکیشن‌ها، با پرداخت مبلغی به عنوان رشوه ازشان خواست تا برق‌کشی را به تعویق بیندازند.

۳۵۰ لباس برای ۶۰۰۰ نفر

طراح لباس فیلم ۳۵۰ دست یونیفرم برای سیاهی‌لشکرهای مکزیکی فیلم آماده کرده بود. اما بخش عمده‌ای از آن‌ها در طول فیلم با خوردن گلوله می‌مردند و لباس‌شان پاره می‌شد. بنابراین تیم تولید لباس دائم مشغول تعمیر لباس‌ها بود و نهایتا کاری کرد که از آن ۳۵۰ دست لباس، مجموعا شش‌هزار بار استفاده شد!

دور زدن سانسور به ۱۰۰ روش سامورایی

قبل از این‌که انجمن فیلم‌های سینمایی آمریکا یک سیستم رتبه‌بندی برای تشخیص فیلم‌های کودکان از بزرگسالان ایجاد کند، هالیوود از یک کد تولید پیروی می‌کرد: مجموعه‌ای از قوانین برای اطمینان از این‌که هر فیلمی که منتشر می‌شود کم‌و‌بیش برای هر سنی مناسب است.

این گروه خشن اما سرشار از خشونت، فحاشی و کمی برهنگی بود و قوانین آن زمان را از ۱۰۰ جهت نقض کرده بود! استودیو وقتی فیلم را برای انجمن فرستاد، فیلم ممیزی‌های زیادی خورد و عملا چیزی از آن باقی نماند. خوشبختانه زمانی که فیلم به مرحله نمایش رسید، آمریکا سیستم MPAA (که در حال حاضر استانداردترین سیستم رده‌بندی سنی سینمایی در دنیاست) را تعریف کرد و فیلم با درجه R که مخصوص بزرگسالان است توانست بدون ممیزی اکران شود.