نگاهی به «مطرب» پرفروش‌ترین فیلم سال؛ هم‌آغوشی موسیقی و سینما
فیلم «مطرب»، پس از فروش فراتر از انتظار در سینماهای کشور کمتر از بیست‌وچهار ساعت دیگر از طریق فیلیمو در اختیار مخاطبان قرار خواهد گرفت.
فیلم «مطرب» آخرین ساخته مصطفی کیایی پس از فروش فراتر از انتظار در سینماهای کشور کمتر از بیست‌وچهار ساعت دیگر از طریق فیلیمو در اختیار مخاطبان قرار خواهد گرفت. فیلمی که حالا رکورد فروش «هزارپا» را شکسته است و به‌عنوان پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران شناخته می‌شود. تازه، این درحالی است که فروش در گیشه‌ها همچنان ادامه داشت و با برخورد به صخره قرنطینه و تعطیلی سینماها بالاخره متوقف شد. این عنوان پرفروش‌ترین چیزی است که همیشه باعث می‌شود جدا از کیفیت خود فیلم، تحلیل‌هایی جامعه‌شناسانه و ساختارشناسانه انجام شود نسبت به دلایل و ویژگی‌هایی که باعث استقبال عمومی از یک اثر شده است.
در مورد فیلم «مطرب» علاوه بر حضور ستاره‌ها و ترکیب جذاب بازیگران، سوژه جذاب و استفاده از مولفه‌های زیرزمینی و ممنوعه در فرهنگ پاستوریزه کشور و همچنین خلاقیت‌های بازاریابی و تیم تبلیغاتی توانمند در معرفی اثر، باید به یک مولفه مهم اشاره کرد و آن را برای چنین استقبالی در نظر گرفت؛ هم‌آغوشی موسیقی و سینما در قصه «مطرب» که توانست هم حس نوستالژی به اثر ببخشد و هم از مزیت‌های مفرح موسیقیایی کوچه‌بازاری ایرانی به نفع سرحال آوردن تماشاگران فیلم بهره ببرد؛ این نکته تازه‌ای است که با یادداشتی در فیلیمو شات به آن اشاره خواهیم کرد.
لیستی از بهترین فیلم های سینمایی ایرانی در سال ۱۳۹۸
برخلاف هالیوود و بالیوود، در سینمای ایران نمونه‌های قابل‌ذکری از پیوند موسیقی و سینما در پرداخت و روایت قصه‌های متفاوت به خاطر نمی‌آید. شاید با یک نگاه اجمالی، تنها گزینه‌هایی مثل «پر پرواز» در اواخر دهه‌ی ۷۰ یا فیلم توقیف‌شده‌ی «سنتوری» در میانه‌های دهه ۸۰ را بتوان ذکر کرد. آثار موزیکال چه درباره خود موسیقی و شکل دادن یک قصه تاره باشند، چه یک اثر زندگینامه‌ای درباره موزیسینی سرشناس، همیشه مورد استقبال کمپانی‌های فیلمسازی و علاقه‌مندان سینما در خارج مرزها بوده است. چیزی که اکران «مطرب» ثابت کرد در سینمای ایران هم می‌تواند یک ظرفیت تازه برای ساخت آثاری پرفروش و کمک به بدنه بیمار اقتصاد سینمای کشور باشد.
در «مطرب»، قصه خواننده تازه به شهرت رسیده‌ای با نام ابراهیم خوش‌لحن (خوش‌سینه) با نقش‌آفرینی پرویز پرستویی، در پیش از انقلاب را دنبال می‌کنیم که در بحبوحه تحولات کشور و انقلاب سال ۵۷ به اوج محبوبیت رسیده و با وقوع انقلاب زندگی‌اش ناگهان تغییر می‌کند. او نه آنقدر معرف شده که بتواند به یک خواننده لس‌آنجلسی تبدیل شود و نه سبک و استایل موسیقی‌اش آنقدرها به سیستم و قوانین تغییریافته کشور می‌خورد. پس به‌اجبار از حرفه‌اش جدا افتاده است. سال‌ها بعد، او قرار است در مراسمی خارجی در کشور ترکیه روی صحنه برود و پس از سال‌ها به‌عنوان نماینده‌ای از موسیقی ایران به اجرای برنامه بپردازد.
درواقع، استفاده شورانگیز کارگردان از موسیقی کوچه‌بازاری در طول فیلم، موسیقی رپ و موسیقی ترکی باعث شده جذابیت‌های فیلم که گاهی در فیلمنامه و روایتش دچار مشکل می‌شود، حفظ شود و فیلم تا حدودی سرپا بماند. از سوی دیگر، کلیپ‌های تبلیغاتی با محوریت همین موسیقی باعث شد تا مردمی که خیلی کم به سینما می‌روند، برای دیدن چنین فیلمی کنجکاو شوند و گیشه آن را رونق ببخشند.
به‌طورکلی، همراهی موسیقی و سینما و پیوند این دو هنر پاپیولار و جذاب اگر در یک بستر درست مورداستفاده قرار گیرد، بارها ثابت کرده که می‌تواند نتایج درخور توجهی را به همراه داشته باشد. جدا از سینمای ایران، بالیوود را می‌توان مثال زد که سالیان سال است سینما و موسیقی‌اش را با همین زاویه نگاه به کل دنیا صادر کرده. در هالیوود سال‌های اخیر هم ساخت فیلم‌هایی در ژانر موزیکال یا در رابطه با زندگی‌نامه موزیسن‌های بزرگ، بسیار رونق گرفته و هرساله در مراسم اسکار شاهد رقابت چنین آثاری برای کسب جوایز مهم نیز هستیم.
یادآوری این نکته در استفاده مناسب از موسیقی در فرمت سینمایی را به بهانه موفقیت «مطرب» در اکران لازم دانستیم تا اشاره کنیم که چه ظرفیت‌های داستانی و فرهنگی غنی در کشورمان سال‌هاست که مورد بی‌توجهی قرار گرفته‌اند تا حال‌وروز سینمای ایران با قصه‌هایی محدود و داستان‌هایی تکراری دچار بحران شود. موسیقی و آواز، قصه‌های تاریخی و شخصیت‌های برجسته، تنها بخشی از گنجینه بزرگی هستند که هرکدام می‌توانند منبع ارجاع، الهام و اقتباس قرار گیرند.
شاید اگر قبل از اکران «مطرب» می‌گفتیم روزی فیلمی درباره یک خواننده کوچه‌بازاری شکست‌خورده، رکورد فروش سینمای ایران را خواهد شکست، کسی باور نمی‌کرد. ولی پاداش این جسارت سازندگان اثر (جدا از کیفیت محتوایی و فنی که شاید با نقدهایی همراه باشد) همین فروش فراتر از تصور و موفقیت تام و تمام فیلم بوده است. جسارتی که امیدواریم الگویی درست باشد و درست هم مورداستفاده قرار بگیرد و مثل همیشه با تقلیدهایی دم‌دستی و درجه چندم چنین جریانی خیلی زود به پایان نرسد.
سلام ، من قبل از ساخت فیلم مطرب اصلا فکرشو نمیکردم که انقدر به موفقیت خوبی برسه و همچین فروش بالایی دست پیدا کنه ، از طرف دیگه هم ترس اینو داشتم که اجازه اکران ندن به این فیلم که خوشبختانه دادن …. وافعا لذت بردم از تماشای این فیلم انشالله همچین آثاری بیشتر ساخته بشه
و در آخر تشکرر از پست خوبتون