اکران آنلاین مستند جایی برای فرشته ها نیست | یک سفر قهرمانانه
مستند «جایی برای فرشته ها نیست»، روایتگر سفر پرفرازونشیب دختران جنگنده و سختکوش تیم ملی هاکی ایران است که به مسابقات آسیایی اعزام می‌شوند.
هیچ می‌دانستید که در ایران تیم ملی هاکی بانوان داریم که از قضا در مسابقات آسیایی هم صاحب مقام و افتخار است؟ عجیب نیست اگر با شنیدن چنین خبری غافلگیر شوید اما وقتی بدانید دختران همین تیم با چه رنج و تلاشی مسیر ناهموار موفقیت را پیموده‌اند، بیشتر هم تحت‌تاثیر قرار می‌گیرید. مستند «جایی برای فرشته ها نیست»، در سینمای آنلاین فیلیمو اکران شد؛ این مستند، روایتگر همین سفر پرفرازونشیب دختران جنگنده و سختکوش ایرانی است.
به مناسبت اکران آنلاین «جایی برای فرشته ها نیست»، با فیلیمو شات همراه باشید برای آشنایی بیشتر با این مستند جذاب که سال گذشته در جشنواره سینما حقیقت و سی‌وهشتمین جشنواره فیلم فجر با استقبال مواجه شد.
مستند «جایی برای فرشته ها نیست» داستان چگونگی تشکیل تیم، انگیزه‌های بازیکنان و افراد همراه و حاضر در کنار آن‌ها و چالش‌ها و مشکلاتی را روایت می‌کند که آن‌ها از سر می‌گذرانند و سام کلانتری کارگردان این مستند کوشیده تا در یک بازه زمانی نسبتا طولانی همراه تیم باشد و انگار که دوربینش به یکی از اعضای همین گروه تبدیل شده است.
در شرایطی که مستند همیشه سهم کمی را از جریان اصلی سینمای ایران به خود اختصاص داده، در چند سال گذشته شاهد افزایش میزان اقبال عمومی نسبت به فیلم‌های مستند بوده‌ایم و از جمله می‌توان به نمونه‌های موفقی همچون «صفر تا سکو»، «ترور سرچشمه» و «در جستجوی فریده» اشاره کرد. نسل جدید مستندهای ایرانی به سراغ شخصیت‌ها و روایات مهم و مورد توجهی در جامعه امروز ایران می‌رود که در سینمای بدنه فرصت، امکان یا علاقه چندانی برای پرداختن به آن‌ها وجود ندارد. «جایی برای فرشته‌ها نیست» هم نمونه دیگری از همین مستندهای جذاب برای مخاطبان است که پتانسیل بالایی برای دیده شدن دارد و از چند جهت می‌تواند اثر کنجکاوی‌برانگیزی برای تماشا باشد.
در درجه اول، سوژه مستند یادآور یکی از مسائل روز جامعه ایرانی یعنی حقوق زنان و تلاش برای پشت سر گذاشتن سدها و محدودیت‌های عرفی و اجتماعی است. در شرایطی که طی هفته‌های اخیر، متاسفانه بارها با اخبار ناخوشایندی درباره زنان و دختران این کشور مواجه بوده‌ایم، می‌توان با «جایی برای فرشته‌ها نیست» تصویر متفاوتی را مشاهده کرد از زنانی که بدون توجه به کلیشه‌های جنسیتی رایج، برای موفقیت تا پای جان تلاش می‌کنند.
همین سیر و تلاش قهرمانانه به مستند فراتر از خوانش‌های جنسیتی، جنبه‌ای ملی می‌بخشد و از جایی به بعد می‌بینیم که چطور عزم و اراده جمعی به یک عِرق میهنی تبدیل می‌شود؛ چیزی که در خیلی از فیلم‌ها و درام‌های ورزشی مشهور تاریخ سینما هدف خالقان اثر بوده اینجا به‌صورت عینی و واقعی وجود داشته و فقط سازندگان مستند کوشیده‌اند تا آن را با کمک زبان سینما به دراماتیک‌ترین شکل ممکن به تصویر بکشند.
تمام اجزای فنی، از فیلمبرداری تا تدوین که به دست یکی از مهم‌ترین تکنسین‌های سینمای ایران، هایده صفی‌یاری صورت گرفته و همچنین بخش‌هایی از این مسیر که برای روایت و مستندسازی انتخاب شده‌اند، مانند چگونگی مشارکت مردمی برای پشتیبانی از تیم، همه در راستای دراماتیک‌تر جلوه دادن سرگذشت یک تیم ورزشی قرار گرفته‌اند.
در نتیجه می‌توان گفت که «جایی برای فرشته ها نیست» برای مخاطب عام که آشنایی چندانی هم با سینمای مستند ندارد محصول جذابی از کار درآمده و اتفاقا تلاش آن برای نزدیک شدن به الگویی قهرمانانه در روایت همان چیزی است که طی سال‌های اخیر در سینمای ایران کمتر شاهدش بوده‌ایم. شما به‌عنوان تماشاگر تا چه اندازه به آثار مستند علاقه‌مندید؟
سلام خییییلی خوبه مستندی درباره ورزش زنان سرزمینم میبینم اما ازین موضوع ناراحتم که چرا قوانین کشورم زیرپا گذاشته شده و حجاب دختران سرزمینم در این مستند رعایت نشده .حداقل ها رو در ساختن فیلم باید رعایت کرد چه از نظر تکنیکی چه از نظر اخلاقی چه تز نظر قانونی.