نقد آلیتا: فرشته جنگ ؛ دنیای پساآخرالزمانی جیمزکامرون
آلتیا: فرشته جنگ که تهیه کنندگی آن را جیمز کامرون به عهده داشته، فیلم بدی نیست. فیلم اگر چه جلوه‌های ویژه بسیار خوبی دارد، اما از ضعف‌هایی هم برخوردار است.
فیلم آلیتا: فرشته جنگ از یک طرف شما را یاد ایده شکل گیری اولین فیلم «بلید رانر» میندازد که در آن انسان‌ها با قطعات رباتی زندگی می‌کردند. در واقع انسان‌ها با قطعات رباتی می‌توانستند خودشان را تغییر دهند و هر قسمت از بدن خود را عوض کنند و به شکلی دربیاورند که دوست دارند. فیلم آلیتا هم درباره چنین موضوعی است. آلیتا که نقش آن را «رزا سلزار» بازی کرده یک ربات است که مغز انسان دارد. داستان این فیلم از روی یک مانگای ژاپنی به نام «گانمو» ساخته شده است. نویسنده اصلی این داستان هم «یوکیتو کیشیرو» بوده و حالا فیلمی با اقتباس از این داستان راهی سینما شده است. آلیتا: فرشته جنگ یکی از جدیدترین فیلم‌هایی است که «جیمز کامرون» نقش تهیه‌کننده آن را داشته است؛ این فیلم در مقایسه با سایر ساخته‌های او چندان شگفت انگیز نبود؛ البته اگر ژانر علمی-تخیلی با جلوه‌های ویژه شگفت‌انگیز را دوست داشته باشید، قطعا این فیلم نظر شما را به سمت خود جلب می‌کند. کامرون در ساخت این فیلم نقش داشته و داستان آن را هم با همکاری یکی از نویسندگان فیلم آواتار تکمیل کرده است. در ابتدا قرار بود که کامرون این فیلم را کارگردانی کند، اما کار گردانی فیلم را به «رابرت رودریگز» داد که قبلا فیلم «شهر گناه» را ساخته بود. کامرون برای ساخت این فیلم سعی کرده از افراد حرفه‌ای مختلفی استفاده کند که بعضی از آن‌ها در پروژه ساخت فیلم آواتار با او همکاری کرده بودند. یکی از آن‌ها رییس جلوه‌های ویژه فیلم آواتار بود که در این فیلم هم همین وظیفه را به عهده داشته و به همین دلیل فیلم جلوه‌های ویژه خوبی را پیش روی مخاطب قرار می‌دهد. با این حال با نگاهی به فیلم شاید حس کنید که محیط‌ها شبیه به فیلم «منطقه ۹» و «بازیکن شماره یک آماده» باشند. در واقع کلی فیلم دیگر می‌شود پیدا کرد که شبیه به آلتیا: فرشته جنگ هستند.
داستان فیلم در قرن ۲۳ میلادی بعد از اینکه دنیا گرفتار یکسری تحولات ناگهانی شد رخ می‌دهد. اتفاقاتی که در فیلم به آن Fall گفته می‌شود. فیلم کمی مخاطب را به یاد ساخته‌های هیچکاک میندازد. آلیتا هم توسط دکتری به نام «دیسون ایدو» به وجود می‌آید که نقش آن را «کریستف والتس» بازی کرده است. فیلم فضایی پساآخرالزمانی را به نمایش در می‌آورد و همچنین سعی کرده کاری کند که مخاطب به یاد هیولاهای فرانکنشتاین هم بیفتد. رابطه ایدو و آلیتا هم مانند یک پدر و دختر در فیلم روایت می‌شود. داستان فیلم خوب روایت می‌شود و از جایی شروع می‌شود که آلیتا خودآگاهی پیدا می‌کند و سعی می‌کند رفتاری خارج از ساختار ربات گونه خود داشته باشد. به همین دلیل فیلم دارای صحنه‌های اکشن متعددی است و درگیری‌های جالبی را نشان می‌دهد که آلتیا نقش مهمی در آن‌ها ایفا می‌کند. بسیاری از این نبردها و درگیری‌ها هم در بازی‌ای به نام Motorball در فیلم رخ می‌دهند. نتیجه این درگیری‌ها رویایی با خلافکار بزرگی به نام «وکتور» می‌شود که نقش آن را «ماهرشالا علی» بازی می‌کند. رویایی این دو شخصیت باعث می‌شود که داستان فیلم جلوه دیگری پیدا کند و به موارد دیگری اشاره می‌شود که دانستن آن‌ها برای مخاطب جذاب است.
فیلم به شکلی ساخته شده که همیشه شما را یاد چیزی میندازد. حتی شخصیت آلتیا که کاملا کامپیوتری ساخته شده و فرد دیگری نقش آن را بازی و به‌جای آن صحبت می‌کند. آلتیا با سنسورهایی که دارد سعی می‌کند همه‌چیز را ضبط کند تا شخصیت جدیدی داشته باشد. کامرون سعی کرده بخشی از دیدگاه خودش از تکنولوژی که در فیلم آواتار قرار داده بود را در این فیلم نشان دهد. او از جمله افرادی است که می‌تواند با جلوه‌های ویژه بهترین داستان‌سرایی‌ها را انجام دهد. چراکه چشم‌‌ها بهتر از گوش‌ها می‌توانند درک کنند. اجرای رزا سلزار در نقش آلتیا هم کاملا با چیزهایی که کامرون می‌خواسته همراه بوده است. به‌هرحال طراحی شخصیت آلتیا می‌توانست بهتر از چیزی باشد که در این فیلم مشاهده می‌کنیم. می‌شد صورت قهرمان اصلی فیلم واقعی‌تر طراحی شود و کمتر شبیه به مانگا باشد. صورت قهرمان اصلی فیلم چندان جذاب نیست و حس خاصی در آن دیده نمی‌شود.
جلوه‌های ویژه فیلم هم با تمام جذابیت‌هایی که دارد از نقاط ضعفی هم برخوردار است. حتی پایان فیلم هم که باعث شده مطمئن باشیم دنباله‌ای برای آن ساخته می‌شود، چنگی به دل نمی‌زند. اگر کمی حوصله کنید و لیست افرادی که فیلم را ساخته‌اند را ببینید، متوجه می‌شوید که بیش از ۱۵ هزار نفر در ساخت این فیلم نقش داشته‌اند که هزاران ساعت برای ساخت فیلم زمان گذشته‌اند. اینجاست که قطعا فکر خواهید کرد که بهتر بود این زمان و هزینه برای گفتن داستانی بهتر و یک ساخته جذاب‌تر مصرف می‌شد. شاید دو ساعت زمان گذاشتن برای این فیلم کار درستی نباشد. با این حال اگر خیلی به فیلم‌های علمی-تخیلی آن هم با سوژه پسا آخرالزمانی علاقه دارید، می‌توانید آن را نگاه کنید.
منبع: The New York Times
واقعا دوبله فارسی این فیلم توسط فیلیمو یه شاهکار شده. خیلی عالیه این فیلم حتما ببینید.