جشنواره فجر، روز نهم، سانس دوم؛ این بار نوبت نمایش یک فیلمِ اولِ دیگر بود: فیلم سینمایی دشمنان ساخته علی درخشنده که پس از سالها فعالیت در سمتهای مختلف و کسب تجربه در پشتصحنه، این بار روی صندلی کارگردانی نشسته است.
فیلم، داستان زنی را روایت میکند که با انگیزههای قبلی تصمیم به انتقام از اطرافیانش میگیرد. رویا افشار، بازیگر باسابقه تئاتر و تلویزیون، نقش اصلی را ایفا میکند که شاید خیلیها او را با نقشهای کمدی به یاد بیاورند و حضور متفاوتش در این فیلم میتواند غافلگیرکننده باشد؛ چه ازلحاظ واکنش منتقدان به «دشمنان» و چه از نظر تماشاگران با آن پیشزمینه ذهنی.
واکنش اولیه تعدادی از منتقدان به فیلم «دشمنان» را در فیلیمو شات مرور میکنیم.
علیرضا مجمع: «دشمنان»، فیلم اول است، هم برای کارگردانش و هم انگار برای تهیهکنندهاش؛ خالق «پرویز». در دل شهرکی با همان خصوصیات شهرکی که پرویز در آن هیولا شد. خوشبختانه دوربین روی سهپایه است و قاب سینمایی میبینیم. فیلم کمخرجی که نشانههایی از استعداد را میتوان در کارگردانش یافت؛ همین کافی است.
کتایون کیخسروی: فیلم علی درخشنده درباره زنی است که تصمیم به انتقام گرفته و حتی نزدیکانش را قربانی میکند. فیلم، خیلی آرام پیش میرود تا زنی که در ابتدا مورد ظلم قرارگرفته، به نظر میرسد تبدیل به هیولایی غیرقابلمهار شود که حتی ابایی از آسیب زدن به زندگی خودش ندارد. با تمام این تلاشها اما «دشمنان» احتمالا راهی اکران هنر و تجربه شود؛ چراکه برای کشاندن مخاطبان انبوه به سالن سینما، کار سختی در پیش دارد.
بهنام شریفی: یک فیلم با پلاتی نامشخص. انگیزههای شخصیت اول، تا به آخر غیرمنطقی میماند. فیلمی که مخاطب هدفش نامعلوم است. ریتم کندی دارد و نمیتواند مخاطب را با خط کمرنگ رواییاش همراه کند.