نقد فیلم ترکی تحسین‌شده داستان سه خواهر | چخوف در آناتولی
فیلم ترکی داستان سه خواهر در روایت نه خیلی کند است و نه به یک ملودرام احساسات‌گرایانه تبدیل می‌شود. از این نظر فیلمی است که می‌تواند با طیف گسترده‌ای از مخاطبان ارتباط برقرار و رضایت آن‌ها را جلب کند.
در نگاهی کهنه و نه‌چندان صحیح برای ارزشگذاری آثار سینمایی، معمولا فیلم‌ها را به دو دسته گیشه‌ای و هنری تقسیم می‌کنند؛ فیلم‌هایی که برای مخاطب عام ساخته می‌شود و به غیر از سرگرمی ساده انتظار دیگری از آن‌ها نمی‌رود و فیلم‌هایی که مخاطب خاص و محدود دارند و به‌واسطه دغدغه‌های اجتماعی یا فرمی شناخته می‌شوند. در حالی که سال‌هاست این خط‌کشی‌ها و مرزبندی‌های قدیمی کارایی خود را از دست داده، هرچه از جریان اصلی سینما دورتر می‌شویم همچنان این رویکردها به چشم می‌خورد، با این وجود نسل جدید سینماگران با آثار خود برای عبور از مرزها تلاش می‌کنند.
نمونه چنین امری را می‌توانیم در سینمای ترکیه مشاهده کنیم؛ ترکیه از یک سو با سینمای فرهیخته و روشنفکرانه‌اش شناخته می‌شود که در محافل هنری اروپا مورد احترام است و از سوی دیگر با محصولات عامه‌پسند سینمایی و تلویزیونی که عموما در ژانر عاشقانه و کمدی قرار می‌گیرند. فارغ از این تقسیم‌بندی کلی، آثاری را در سینمای ترکیه پیدا می‌کنید که در عین سطح بالا در پرداخت و اجرا، از مخاطب عام هم غافل نیستند. فیلم ترکی داستان سه خواهر (با عنوان اصلی Kız Kardeşler) ساخته امین آلپر که از سوی اکثر منتقدان بهترین فیلم ترکیه در سال ۲۰۱۹ بوده، از جمله این آثار است.
در ادامه با فیلیمو شات همراه باشید تا بیشتر به نقد و بررسی فیلم ترکی تحسین‌شده داستان سه خواهر بپردازیم.
آلپر یکی از فیلمسازان سرشناس ترکیه در سال‌های اخیر است که با فیلم‌های خود در جشنواره‌های معتبری چون برلین و ونیز حضور پیدا کرده و حتی از بخش بین‌الملل جشنواره فجر هم جایزه برده است. عجیب نیست که با دیدن آثار او به یاد نوری بیلگه جیلان بیفتید؛ جغرافیای وقوع قصه‌ها در دل طبیعت و فضای روستایی، داستان‌ها و شیوه داستان‌گویی متاثر از چخوف و زیبایی‌شناسی بصری مشابه از نزدیکی سینمای آن‌ها خبر می‌دهد. در فیلم ترکی داستان سه خواهر این نزدیکی بیشتر هم هست چون داستان هم در بخش مرکزی آناتولی اتفاق می‌افتد و هم مانند عنوان فیلم که یادآور نمایشنامه‌ای از چخوف است، ردپای آثار دیگری از این غول ادبیات روسیه نیز در این اثر به چشم می‌خورد.
نقد و بررسی قسمت چهارم از فصل هشتم بازی تاج و تخت
داستان درباره سه خواهر از خانواده‌ای روستایی است. بعد از مرگ مادر خانواده، پدر که تمکن و انگیزه نگهداری از دخترانش را ندارد، آن‌ها را به شهر می‌فرستد تا به‌عنوان خدمتکار در خانه‌های مردم مشغول به کار بشوند. چند سال بعد، دخترها به روستا و خانه پدری بازمی‌گردند، در حالی که یکی از آن‌ها باردار است، یکی دچار بیماری شده و دیگری هم مشکلات خاص خودش را دارد. اعضای خانواده در شرایطی دوباره دور هم جمع می‌شوند که دوری چند ساله فاصله‌ای عمیق میان آن‌ها ایجاد کرده و از سوی دیگر تفاوت زندگی شهری و مردسالاری سنت‌زده در روستا تناقض‌های تازه‌ای را رقم می‌زند.
در نگاه اول، ممکن است فیلم ترکی داستان سه خواهر را به رویکرد فمینیستی آن در پرداخت به شخصیت‌های زن محدود کنید اما فراتر از این، فیلم داستان تقابل دو دنیا و به نوعی گذشته و آینده است. بدون اینکه نیازی به نمایش زندگی در شهر و مناسبات آن باشد، چرا که می‌توان به صورت پیش‌فرض پذیرفت که اکثر مخاطبان فیلم شناخت کافی از این امر دارند، تاکید فیلم بر روی زندگی در روستا و طبیعت آن است که در عین زیبایی و بکر بودن، گاه می‌تواند هولناک، خشن و ویرانگر باشد.
فیلم بدون توسل به پی‌رنگ پیچیده، با رفتن به دل روزمرگی جاری در این نوع زندگی، روی شخصیت‌ها و روابط آن‌ها متمرکز می‌شود و از قضا همین تبدیل شده به نقطه قوت اثر. دخترها و پدر قصه شخصیت‌هایی چندبعدی هستند که به دلیل ظرافت و جزیی‌نگری در پرداخت همدلی تماشاگر را برمی‌انگیزند و البته که نقش‌آفرینی چشمگیر بازیگران را هم در این امر نمی‌توان بی‌تاثیر دانست.
سریال ترکی نفوذی | بازی دزد و پلیس با الهام از مارتین اسکورسیزی
داستان سه خواهر در روایت داستان خود نه خیلی سرد، کند و خوددار است و نه به یک ملودرام احساسات‌گرایانه تبدیل می‌شود و زیادی خودش را دست پایین می‌گیرد. از این نظر فیلمی است که می‌تواند با طیف گسترده‌ای از مخاطبان ارتباط برقرار و رضایت آن‌ها را جلب کند.
فیلم ترکی داستان سه خواهر ، محصول سال ۲۰۱۹ و به نمایش درآمده در جشنواره‌های معتبر بین‌المللی، ساخته امین آلپر و با نقش‌آفرینی سمره ابوزیا، اسه یوکسل، هلین کاندمیر، موفیت کایاجان، کیهان آچیکگوز و… بر روی فیلیمو برای تماشا موجود است.
