نقد و بررسی سریال فراموش نشده | اجراهایی تماشایی با مکالماتی تصنعی
سریال فراموش نشده اثری فاخر با کیفیتی مطلوب است که مخاطب را با خود همراه می‌کند و تا مدت‌ها پس از تماشا در ضمیر او باقی می‌ماند.
سریال فراموش نشده (با عنوان اصلی Unforgotten) ۶ قسمت دارد و نیکولا واکر و سانجیو بسکار در نقش دو کارآگاه پلیس خوش می‌درخشند. اما چه‌کسی باور می‌کند که افسران پلیس این‌گونه صحبت کنند؟!
درباره این سریال از همین ابتدا باید گفت که از زمان پیدایش نیروی پلیس تاکنون و در طول تاریخ، هیچ افسر پلیسی در مواجهه با اسکلتی ناشناخته و شواهد و قرائنی که نشان از جنایتی احتمالی به شمار می‌‌آید، چنین جمله‌ای را به زبان نیاورده است:
بسیار خوب! بیایید همه تلاشمون رو به کار بگیریم تا بفهمیم اون چطوری مرده! من فکر می‌کنم این حداقل کاریه که باید در حقش انجام بدیم!
این جملات به‌واقع باورنکردنی و تصنعی هستند. به همین ترتیب، نمی‌‌توان باور کرد بازرسان صحنه جرم به‌جای اینکه گزارشی خلاصه و گویا از مدرکی تازه کشف شده درصحنه جرم را به اطلاع افسر پرونده برسانند، به او تلفن کنند و بگویند:
اینجا چیزی هست که شما باید ببینین.
و انتظار داشته باشند که افسر پرونده خودش به صحنه جنایت برگردد و شواهد جدید را بررسی کند!
اما در سریال‌های تلویزیونی همه این اتفاقات رخ می‌دهند و نمونه‌ای از آن به‌تازگی در اولین اپیزود سریال فراموش نشده از شبکه آی تی وی پخش‌شده است! مجموعه پلیسی فراموش نشده، سریالی ۶ قسمتی است. ارکان اصلی این داستان را جنازه‌ای در سرداب، چهار زوج که ظاهراً به همدیگر ارتباطی ندارند و دو افسر پلیس بامزه و شوخ‌طبع که مشغول تحقیقات‌اند، تشکیل می‌دهند.
فصل جدید سریال جنایی فراموش نشده
بازیگران سریال فراموش نشده
بازیگران این سریال اجرای بی‌نظیری دارند. رابرت گریوز (با بازی برنارد هیل) مردی خیرخواه است که مرکز حمایت از زنان آسیب‌پذیر را اداره می‌کند؛ اما احتمالاً دفاتر مالیاتی او چندان صادقانه پر نشده‌اند! هانا گوردون در این مجموعه هم مثل همیشه دوست‌داشتنی است؛ او در نقش همسر رابرت زنی است که شوهرش به او توجهی ندارد و به وی محبت نمی‌کند. حتی رفتارهای آن‌ها در چندین صحنه به‌دقت طراحی‌شده، باعث ناراحتی و دل‌شکستگی تماشاگر می‌شود تا جایی که او را به خشم می‌آورد. تام کورتنی و جما جونز در نقش آقا و خانم اسلاتر زندگی کاملاً مرتب و منظمی دارند و فقط نگران زوال عقل همسر رابرت هستند. نیکولا واکر و سانجیو بسکار که نقش دو کارآگاه را بازی می‌کنند نیز در نقش‌هایشان کاملاً باورپذیرند. زوج دوست‌داشتنی دیگر این فیلم را تره‌ور ایو و شرلی لانگی تشکیل می‌دهند و باید گفت که دیدن این دو در کنار یکدیگر بسیار برازنده و زیباست. برایان بوول و روت شین نقش ری و بت ویلتون را بازی می‌کنند. این دو پدر و مادری هستند که فرزندشان را ازدست‌داده‌اند و برای آرام کردن روح آزرده خود در فعالیت‌های اجتماعی‌ای مانند کمک به نوجوانان آسیب‌دیده مشارکت می‌کنند.
همه هنرپیشه‌های این مجموعه، همچون داستان فیلم، درنهایت کیفیت و زیبایی به ایفای نقش می‌پردازند تا ماجرا به‌آرامی پیش برود. سرعت روایت داستان بسیار کند است و حتی گاه برای مخاطب عذاب‌آور می‌شود. برای نمونه، حدود بیست دقیقه طول می‌کشد تا گروه ویژه قتل، یک کلید اتومبیل را بررسی کنند؛ صاحب ماشین را بیابند و بعد متوجه شوند که ماشین سرقتی است! درنهایت، ماشین موردنظر یک ماشین سنگین قدیمی است که در آن‌یک پیراهن، یک شانه مخصوص آرایش موی آفریقایی و یک دفترچه خاطرات متعلق به سال‌های دهه ۱۹۷۰ پیدا می‌شود. با کمک این شواهد است که هویت جسد شناسایی می‌شود: او مرد جوان سیاه‌پوستی به نام جیمی سالیوان بوده است. سالیوان به‌طور اتفاقی با شلیک گلوله‌ای به سرش به قتل رسیده است و مکالمه تلفنی که در ابتدای متن به آن اشاره شد نیز به همین ماجرا مربوط می‌شود. گروه دونفره بازرسان به بررسی دفترچه خاطرات می‌پردازند. بازرس استوارت، با بازی واکر، شروع به توضیح دادن می‌کند تا دلیلی برای بازرسی طولانی این سه مدرک پیدا‌شده در ماشین ارائه داده شود؛ او می‌گوید:
من نمی‌فهمم که شما درباره چی صحبت می‌کنین، اما کم‌کم دارم عاشق این ماجرا میشم!
جالب اینکه نام همه شخصیت‌های مجموعه، یعنی کراس، ویلتون و گریوز در دفترچه خاطرات ذکرشده است و این هم از نقاط ضعف فیلمنامه است. اما به‌طور کلی، تماشای سریال فراموش نشده برای گذراندن ساعات فراغت پیشنهاد مناسبی محسوب می‌شود.
منبع: The guardian
