مروری کوتاه بر فیلم میکاپ محصول ۲۰۲۰
فیلم «میکاپ» به هرموضوعی می‌پردازد، به‌جز لوازم آرایش!
روتِ ۱۸ساله‌ی آرام (با بازی مالی وینزر) به دیدن دوست‌پسرش، تام (با بازی جوزف کوئین) می‌رود. تام در کاروانی کار و زندگی می‌کند که در محدودۀ کورنوال مستقر است. روت در جریان این ملاقات احساس خطر می‌کند؛ او پس از یافتن رد رُژلب روی آینه و تار موی بلند و قرمزرنگی بر ژاکت تام به این فکر می‌افتد که مبادا این رابطۀ طولانی‌مدت را از دست بدهد. در فیلیمو شات مرور کوتاهی خواهیم داشت بر فیلم میکاپ با عنوان اصلی «Make Up» محصول ۲۰۲۰.
عده‌ای از تماشاگران از سال‌ها پیش منتظر فیلمی ترسناک و فیلم‌برداری‌شده در محوطۀ کورنوال بودند. حال می‌توان گفت که آن‌ها با فاصله زمانی کم، به دو نمونه از چنین آثاری دست پیدا کردند. پیرو انتشار فیلم طعمه در سال گذشته (با موضوع تنش‌های رایج میان محلی‌نشینان و ساکنان بیرون شهر)، فیلم جدید کلر اوکلی با نام «میکاپ»، با موضوع و محیطی کاملاً متفاوت همان احساس ناراحتی و پریشانی آشنا در فیلم «طعمه» را برای ما بازسازی می‌کند.
ساختۀ اوکلی با موضوع سفری غیرمنتظره، درامی موردپسند بزرگسالان است که آن را با المان‌های سورئال و معماگونه در مقیاس کوچک ترکیب و در کاروانی در کورنوال کارگردانی کرده. خط سیر فیلم «میکاپ» همچون عملکرد بازیگرانش، شاید اندکی از موضوع اصلی منحرف شود و به مسائل کم‌اهمیت بپردازد، اما در مجموع، این فیلم محتاطانه و با دقت پیش می‌رود و فضایی ملموس خلق می‌کند. رنج و غم درون فیلم به‌واسطۀ کارگردانی هوشمندانه و البته اجرای خوب مالی وینزر در جایگاه یکی از بازیگران اصلی، به‌خوبی نمایش داده شده است.
۵۶ فیلم برتر سال ۲۰۲۰؛ از فیلم‌های جذاب تابستانی تا درام‌های پاییزی
در صحنه‌های ابتدایی فیلم، روت ۱۸ساله و کم‌حرف (با بازی وینزر) پس از رسیدن به محدودۀ کورنوال، در تاریکی شب به دنبال دوست‌پسرش (با بازی جوزف کوئین) می‌گردد؛ پسری که سه سال است با یکدیگر دوست‌اند. در سکانسی که روت و تام با یکدیگر روبه‌رو می‌شوند، اوکلی تاکتیک‌های زیادی از فیلم‌سازی در ژانر ترسناک را به نمایش می‌گذارد: از سر‌و‌صدای زوزۀ روباه و بادبادکی در دوردست گرفته تا فضای بازی‌های سکه‌ای در شهربازی. (که معمولاً در محصولات و فیلم‌های بلوم هاوس، به عنوان آلمانی ترسناک، به‌وفور دیده می‌شود.)
دقیقاً از همان سکانسی که روت تار موی بلند و قرمز را روی ژاکت تام پیدا می‌کند، داستان و روند فیلم روی غلطک می‌افتد. حدس و گمان، او را به‌سمت شخصیت جید (با بازی استفنی مارتینی) می‌کشاند. جید کسی است که با استفاده از موی طبیعی انسان کلاه‌گیس می‌سازد. در‌حالی‌که تام کم‌کم از روت فاصله می‌گیرد و رابطۀ آن‌ها سرد می‌شود، به واسطۀ آشنایی با جید، دنیایی جدید به روی روت باز می‌شود: دنیای آرایش، گریم، رقص و کمی هم ماری‌جوانا و مواد مخدر.
در ادامه، رنج روت از اتفاقاتی که مشخص نیست خیال است یا واقعیت، همراه با سبک فیلم‌سازی اکسپرسیونیستی کارگردان در نمایش همه‌چیز به شکلی رؤیا‌پردازانه، داستان فیلم را به محدودۀ دیوانگی و جنون می‌کشاند.
اگرچه داستان فیلم ضعیف و سطحی است و بسیاری از موضوعات حل‌نشده باقی می‌ماند، اما اوکلی به کمک فیلم‌برداری خاص نیک کوک و موسیقی بن سالزبری (در کنار آنیا پرژگودا) توانسته این محل اردوگاهی را (که فیلم‌برداری در آن انجام شده) به کابوسی ترسناک تبدیل کند. در بحث صحنه‌پردازی نیز استفاده از پلی‌اتیلن برای پوشش کاروان یکی از عناصر تأثیرگذار در جنایی‌تر جلوه‌دادن فیلم بوده است.
کلر اوکلی با وجود محدودیت‌های معمول در این عرصه توانسته فیلمی جالب و تجربه‌ای کاملاً محسوس را کارگردانی کند. در حقیقت، فیلم «میکاپ» به هرموضوعی می‌پردازد، به‌جز لوازم آرایش!
منبع: Empire Online
