روایت جذاب ایستوود از داستانی واقعی؛ مامور امنیتی المپیک یا مظنون عملیات تروریستی؟!
فیلم «ریچارد جول»، داستانی را به دور از جانبداری، بسیار روان و بدون حواشی زائد دنبال می‌کند.
فیلم «ریچارد جول»، داستانی را به دور از جانبداری، بسیار روان و بدون حواشی زائد دنبال می‌کند؛ ماموری امنیتی پس از گزارش دادن درباره یک بسته مشکوک در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۹۶ آتلانتا، ابتدا به یک قهرمان تبدیل می‌شود و سپس مورد نفرت و طرد شدن از طرف جامعه قرار می‌گیرد. پل والتر هاوزر در نقش ریچارد جول که به طور جدی مورد اتهام است، حس همدردی بیننده را با هنرنمایی خود برمی‌انگیزد. جول، مردی ۳۳ ساله و تنهاست، اضافه‌وزن دارد و با مادرش بابی (با بازی کتی بیتس) زندگی می‌کند. او می‌خواهد از مردم حمایت کند و خود را عضوی سختکوش از مجموعه‌ای امنیتی و مرد قانون می‌داند.
اف‌بی‌آی، جول را به برنامه‌ریزی برای بمب‌گذاری متهم می‌کند؛ این اتهام، برای او مانند یک شوک بزرگ است اما ماجرا وقتی پیچیده‌تر می‌شود که روزنامه‌نگاری محلی به نام کیتی اسکراگز (با بازی اولیویا وایلد)، با نوشتن درباره او جنجالی بزرگ بر پا می‌کند که در تمام کشور موردتوجه قرار می‌گیرد. کیتی زنی بی‌پرواست که در راه رسیدن به خواسته‌هایش هیچ حدومرزی برای آنچه انجام می‌دهد قائل نیست. در این بین، وکیل خونسردی به نام واتسون برایانت (با بازی سم راکول) می‌کوشد تا جول را قانع کند که به مسئولین اعتماد داشته باشد. مادر جول، بابی، از او می‌پرسد: «چرا همچنان از این مردم دفاع می‌کنی؟» پاسخ جول در حالی که باورهایش او را به زانو درآورده است، این است: «من دفاع نمی‌کنم، فقط سعی دارم توضیح دهم.»
کلینت ایستوود در فیلم «ریچارد جول»، دیدگاهش را درباره شهرت بی‌ثباتی ارائه داده است که افراد عادی را ناگهان به قهرمان تبدیل می‌کند و جامعه‌ای که این قهرمانان پوشالی را به چالش می‌کشد.
منبع: The Guardian
هم از دیدن فیلم لذت بردم و هم از نقد زیبای فیلم، 👏👏👏