سریال «نگهبانان» شبکه HBO در دنیایی موازی پیش میرود اما بهوضوح در مورد آمریکای سال ۲۰۱۹ است.
سریال نگهبانان شبکه HBO در دنیایی موازی پیش میرود اما بهوضوح در مورد آمریکای سال ۲۰۱۹ است. درحالیکه دیمون لیندلوف از یک فاجعه استفاده کرد تا مسائل قابلدرکی مانند ترس و غم را در شاهکار خود، یعنی سریال «بازماندگان» امتحان کند، این بار ایدههای افراطی را در این جهان اغراقآمیز بهکار گرفته و به دنبال راهی برای متصل کردن آن به جهان واقعی امروزه است. جهان کتاب مصور دیو گیبنز و آلن مور، تبدیل به سکوی پرتاب برای سریالی شده است که دنیایی جداگانه دارد. این مجموعه، یک سریال نفسگیر و جاهطلبانه است که با هر قسمت غنیتر میشود.
کتاب مصور نگهبانان از سال ۱۹۸۶، یک ساختارشکنی اساسی در مفهوم قهرمانی ایجاد کرد؛ این داستان که محصول دهه هشتاد میلادی است، عنوان خود را از جمله شاعرانه معروف جوونال (چه کسی نگهبانان را زیر نظر دارد؟) اقتباس کرده است. سریال نگهبانان شبکه HBO، به خوبی دوران خود را منعکس میکند؛ این داستان، وحشت حاکم بر دوران ریگان را وارد روایتی میکند که قهرمانی را زیادی جدی میگیرد و در مورد همهچیز، از جنگ سرد گرفته تا مسابقه تجهیزات هستهای نظر میدهد. این مجموعه، جهانی از قهرمانان، افراد شرور و ضدقهرمانان جدید را ایجاد کرد که شامل شخصیتهایی بهیادماندنی مثل رورشاخ، آزیمندیس، سیلک اسپکتر و کمدین بود. برای تماشای سریال «نگهبانان» شبکه HBO ، شناختن این جهان میتواند مفید واقع شود، اما ضروری نیست. البته اگر بتوانید خود کتابهای مصور را بخوانید، خیلی بهتر است.
ماجراهای این سریال، مربوط به ۳۵ سال بعد از پایان کتاب مصور است اما به کتاب مصور اشاراتی میکند و چند شخصیت از داستان کتاب هم در آن حضور دارند؛ البته چند شخصیت کلیدی جدید هم معرفی میشوند. شخصیت اصلی سریال، آنجلا آبار (با بازی رجینا کینگ) است، یک افسر پلیس در تولسا که شخصیتی پنهان به نام خواهر نایت هم دارد. در آغاز این سریال، که بدون هیچ ترس و واهمهای به سراغ مشکلات نژادپرستی در آمریکا میرود، متوجه میشویم که پلیسها مجبور شدهاند تبدیل به قهرمانان نقابپوش شوند؛ چراکه این مردان و زنان قانون، بهصورت مداوم توسط یک گروه تروریستی به نام «سوارهنظام هفتم» مورد هدف قرار میگیرند و کشته میشوند. اعضای سوارهنظام هفتم، نقاب رورشاخ میپوشند و ظاهرا به دنبال هرجومرج هستند. نیروی پلیس و فرهنگ ابرقهرمانی با هم ادغام شدهاند، بنابراین افرادی با قدرتهای خاص مثل دروغسنج انسانی (با بازی تیم بلیک نلسون) با مقاماتی مانند رییس پلیس شهر تولسا (با بازی دان جانسون) همکاری کنند. اما حتی در این شرایط هم نیروهای پارتیزانی، غیرقانونی محسوب میشوند.
وقتی یک سریال با شلیک یک سفیدپوست به یک افسر پلیس سیاهپوست آغاز شود، به ما اعلام میکند که قرار نیست با یک مجموعه ابرقهرمانی عادی مواجه شویم. سریال «نگهبانان» شبکه HBO و مخصوصا قسمت اول آن، در استفاده از تصویرهای جنجالی خیلی بیباکانه عمل میکند اما اینطور نیست که موضوعی مجادلهآمیز باشد. انتظار میرود که این بخش ابتدایی، موضوع داغ بحثها شود اما بهتر است کمی صبور باشیم. لیندلوف و نویسندگانش توانایی شگفتانگیزی در واژگون ساختن انتظارات بینندگان از روایت دارند. این سریال بهگونهای است که نمیتوان اتفاقات بعدی آن را پیشبینی کرد اما همیشه بابت اینکه چطور بیننده را با خود همراه کند با اطمینان گام برمیدارد. با در نظر گرفتن این که سریال چطور طراحی میشود و لیندلوف و تیمش چطور اجزاء مختلف را در کنار هم قرار میدهند تا سپس به یکچیز مشخص برسند، میتوان مطمئن بود که بینندگان، مشتاق دیدن دوباره این سریال خواهند بود.
البته بهوضوح اعلام نمیکنیم که این سریال دقیقا در مورد چه چیزی است؛ پایان شوکه کننده، قسمت اول سریال منجر به این میشود که آنجلا به کاوش در گذشته خود و همچنین تاریخ آمریکا، چه در دنیای سریال چه در دنیای واقعی بپردازد. در روایت سریال «نگهبانان» شبکه HBO ، تمهای زیادی وجود دارد اما شش قسمت ابتدایی آن ظاهرا در مورد ناآرامیهای کشور آمریکاست که هرگز از بین نرفتهاند، بلکه تغییر چهره دادهاند، نقاب زدهاند یا زیر زمین پنهان شدهاند. این سریال، بیشتر در مورد نحوه آرامش یافتن مردم در جهانی ناراحتکننده است تا این که بخواهد درباره قهرمانانی باشد که حافظ صلح و آرامش هستند. البته این موضوع برای طرفداران سریال «لاست» آشنا به نظر میرسد؛ این سریال هم درباره گذران زندگی در دنیایی است که ترس و وحشت آن را فراگرفته است. قسمت پنجم «نگهبانان» به بررسی ماهرانه ترس در جهان پس از واقعه یازدهم سپتامبر میپردازد که گاهی اوقات حس انعکاسی از «بازماندگان» را به ما منتقل میکند.
این فیلمنامه سریال نگهبانان و شاهکار نویسندگان آن است که باعث میشود به بحث داغ هفتگی شبکههای اجتماعی تبدیل شود، اما تمام بخشهای این سریال شایسته تحسین هستند. ترنت رزنر و آتیکوس راس که به خاطر فیلم «شبکه اجتماعی» برنده جایزه اسکار شدند، موسیقی این سریال را بهگونهای نوشتهاند که یکی از بهترین موسیقیهای تاریخ تلویزیون محسوب میشود. این موسیقی، پیشران و فریبنده است و سریال را از همه جهت تقویت میکند. در بین باقی عوامل این سریال هم نمیتوان حتی یک مورد ضعیف پیدا کرد. تاکنون دیگر میدانیم که رجینا کینگ تقریبا از عهده هر کاری برمیآید و در کنار او میتوانیم شاهد بهترین کار تیم بلیک نلسون بعد از سالها و بازی فوقالعاده جین اسمارت و جرمی آیرونز باشیم. در کنار اجرای حرفهای بازیگران، سریال «نگهبانان» شبکه HBO قدرتی انباشته دارد که از تمام جنبههای تولیدش نشات میگیرد: هر صحنه بهتنهایی حرفی برای گفتن دارد، اما این حس و حال و لحن کلی داستان است که تمام آنها را در کنار هم قرار میدهد. کتاب مصور «نگهبانان» هم چنین خاصیتی داشت و خواننده را محو دنیایی میکرد که در قسمت از آن ساخته، کامل و غنیتر میشد. از آن مجموعه، اغلب بهعنوان مجموعه متحول کننده این عرصه یاد میشد و این سریال هم میتواند سرنوشت مشابهی داشته باشد و شاید هم پا را حتی از کتابهای مصور فراتر بگذارد و به اثری برجستهتر تبدیل شود.
منبع: Roger Ebert